بررسی تأثیر عوامل مؤثر بر پذیرش و کاربرد فناوری اطلاعات بر اساس مدل دیویس (مطالعه موردی مؤدیان اداره کل امور مالیاتی جنوب استان تهران)

یکی از اقدامات مهم سازمان امور مالیاتی کشور جهت طراحی و اجرای صحیح وصول مالیات به عنوان یک منبع درآمدی گسترده، روی آوردن به فناوری های جدید الکترونیکی است. برای اجرای مالیات ستانی الکترونیکی علاوه بر زیرساخت های تکنولوژیکی و قانونی، باید به پذیرش شهروندان که عامل کلیدی در توسعه  ساختارهای  الکترونیکی است نیز توجه شود. بنابراین در  این  تحقیق با استفاده از روش توصیفی و میدانی، به دنبال پاسخ به این سؤال هستیم که آیا مؤدیان مالیاتی حاضر به  پذیرش  خدمات  مالیات الکترونیکی هستند؟ در این پژوهش از مدل مفهومی دیویس که همان مدل پذیرش فناوری می باشد استفاده شده  است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که پذیرش خدمات مالیات  الکترونیکی توسط مؤدیان مالیاتی با متغیرهای سهولت استفاده از خدمات اینترنتی، سودمند بودن استفاده از سیستم اینترنتی، دسترسی به امکانات تکنولوژیکی و ویژگی های جمعیت شناختی مؤدیان رابطۀ مثبت و مستقیم و با ریسک استفاده از سیستم اینترنتی رابطۀ معکوس دارد.